Arzu Arbak / Ayşecan Kurtay Diyaloğu

GK19 Ayşecan Kurtay / Şubat 2021

Tamam konuşalım dedim.

OLASILIK dedi, bomboş bir alan gösteriyordu. Her şey olabilirdi, boş bir sayfa gibi.

Tamam dedim. O zaman İNŞA edelim. Yapabileceğimiz neyse, ellerimizden, ruhumuzdan çıkanla, taşları üst üste koyalım, bu diyaloğu inşa edelim.

ZAMAN dedi. Girdili, çıktılı, eğilip, bükülmüş demirler arasından; ki buna bayıldım.

Evet zaman, İLMEK ilmek inşa etmemiz için zaman dedim. Eğip büküp dokunabilir de. Bunu yaşadın mı? diye sordum.

Yüzü gölgelenmiş olmalı.
Kara deliklerden bahsetti. Her şeyi nasil TAHRİP ettiğini, yuttuğunu, zamanın; genişliyor derken nasıl da yırtılabildiğini, eskiyip yıprandığını anlattı. Hüzünlendim. Yaşanan bu bir yılın zaman kaymalarını, katlanmalarını düşündüm.

Hüzüne teslim olmak istemiyordum.
Ellerin, dedim. Ellerinde gordum! Tüm yırtıkların, yaşanmışlıkların izlerini ellerinde gördüm.
Bak işte yasam İZ’ lerimiz dedim. Bizi biz yapan, parlatan... parlatan demeyelim de sürte sürte perdahlayan, farklı kılan belki de... Doygun bir an’a çekmek ve çekilmek istiyordum belki.

Günaydin iliştirilmiş bir RÜYA gönderdi. Biraz içerledim. Iş birliği yapmayacaktı. Rüya gördüğümü, böyle bir ümit var anın olamayacağını mı söylüyordu.
Belki de tam bir iş birliği içindeydi.
Böyle düşününce rahatlık geldi. Beni rüyaya çağırıyor olabilirdi. Rüyanın ardından gelen günaydın belki de yaşam bir rüya diyordu. Nasıl düşünmek istiyorsan oradan açılan bir rüya.

Hayır, GERÇEK diye nidaladım. Bir haiku dolaştı dilim ucu.
Yeşil zamanı-
bırak kurularını
sarkık kurdele

Bak dedim her şey hem soluyor, hem filize duruyor, bak hem de aynı dal üstünde...

NİYET lerimiz dedi. Her şey önce niyetle şekillenir, der gibi. Bir anda içimde serin bir ürperti dolaştı. Niyetlerimiz diye tekrar ettim, günlerin ayması için... içim öyle ürperdi, ya aymazsa?

Amaaaan ölümlü dünya, gel hadi bir kahve yapayım, sonra da kahve yollarına bakalım, hadi, dedim. Aaa bak kral nasıl da kurulmuş, elinde ziller, defler, haberci kuşlar. Bak bak, boş bir alan gösteriyor.
İçi olasılık dolu boş bir alan... RASYONEL