Özlem Dikeçligil

Toplumsal gerilimlerin arttığı dönemlerde rüya modelleri de kupuyla, kumaşıyla aynı terzinin elinden çıkmış gibi görünür.. Senaryo yazarı ve kurgucu olarak rüyayı görene has ufak tefek değişiklikler göstermekle birlikte çoğu hissedilen ortak korkunun etrafında kümelenmiş hikayeler öbeğidir.
Bazıları bölük pörçük, gündüze anlatılacak hikayesi kalmamış kırıntı rüyalar olabilirler. İnşa edilecekleri bir zemin bile bulamamış bu görüntülerin birbirleriyle tek ortak yanları grimsi renk tonları ve rüzgarda uçuşan kumlara benzer dokularıdır. Bir rüya sayılmak için gerekli hiçbir vasfa sahip değilmiş gibi gözükseler de her biri toplumsal hafızamızı dokuyan iplikçiklerdir. Aklımızda tutmamız gereken tek şey bu ham kayıtların vakti geldiğinde bir sis çanı görevi yapacaklardır…